Τα συνηθισμένα προβλήματα φινιρίσματος του άνω μέρους του δέρματος των υποδημάτων εμπίπτουν γενικά στις ακόλουθες κατηγορίες.
1. Πρόβλημα λύσης
Στην παραγωγή υποδημάτων, οι διαλύτες που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι κυρίως τολουόλιο και η ακετόνη. Όταν το στρώμα επικάλυψης έρθει σε επαφή με τον διαλύτη, διογκώνεται και μαλακώνει εν μέρει και στη συνέχεια διαλύεται και αποκολλάται. Αυτό συμβαίνει συνήθως στο μπροστινό και στο πίσω μέρος. Λύση:
(1) Επιλέξτε ρητίνη πολυουρεθάνης ή ακρυλικής ρητίνης με σταυροδεσμούς ή τροποποιημένη με εποξειδική ρητίνη ως παράγοντα σχηματισμού μεμβράνης. Αυτός ο τύπος ρητίνης έχει καλή αντοχή σε διαλύτες.
(2) Εφαρμόστε ξηρή επεξεργασία πλήρωσης για να ενισχύσετε την αντοχή του στρώματος επικάλυψης στους διαλύτες.
(3) Αυξήστε κατάλληλα την ποσότητα πρωτεϊνικής κόλλας στο υγρό επικάλυψης για να ενισχύσετε την αντοχή σε διαλύτες σε βάθος.
(4) Ψεκάστε παράγοντα διασύνδεσης για σκλήρυνση και διασύνδεση.
2. Τριβή σε υγρό περιβάλλον και αντοχή στο νερό
Η τριβή σε υγρό περιβάλλον και η αντοχή στο νερό είναι πολύ σημαντικοί δείκτες του άνω μέρους του δέρματος. Όταν φοράτε δερμάτινα παπούτσια, συχνά συναντάτε υδάτινα περιβάλλοντα, επομένως συχνά αντιμετωπίζετε προβλήματα τριβής σε υγρό περιβάλλον και αντοχής στο νερό. Οι κύριοι λόγοι για την έλλειψη τριβής σε υγρό περιβάλλον και αντοχής στο νερό είναι:
(1) Το ανώτερο στρώμα επικάλυψης είναι ευαίσθητο στο νερό. Η λύση είναι η εφαρμογή ανώτερης επίστρωσης ή η χρήση αδιάβροχου λαμπρυντικού σε σπρέι. Κατά την εφαρμογή της ανώτερης επίστρωσης, εάν χρησιμοποιείται καζεΐνη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί φορμαλδεΰδη για τη στερέωσή της. Η προσθήκη μικρής ποσότητας ενώσεων που περιέχουν πυρίτιο στο υγρό ανώτερης επίστρωσης μπορεί επίσης να ενισχύσει την αντοχή της στο νερό.
(2) Στο υγρό επίστρωσης χρησιμοποιούνται υπερβολικά ευαίσθητες στο νερό ουσίες, όπως επιφανειοδραστικές ουσίες και ρητίνες με χαμηλή αντοχή στο νερό. Η λύση είναι να αποφεύγεται η χρήση υπερβολικών επιφανειοδραστικών ουσιών και να επιλέγονται ρητίνες με καλύτερη αντοχή στο νερό.
(3) Η θερμοκρασία και η πίεση της πλάκας πρέσας είναι πολύ υψηλές και ο παράγοντας μεσαίας επικάλυψης δεν έχει προσκολληθεί πλήρως. Η λύση είναι να αποφευχθεί η χρήση υπερβολικών παραγόντων κεριού και ενώσεων που περιέχουν πυρίτιο κατά τη διάρκεια της μεσαίας επικάλυψης και να μειωθεί η θερμοκρασία και η πίεση της πλάκας πρέσας.
(4) Χρησιμοποιούνται οργανικές χρωστικές και βαφές. Οι επιλεγμένες χρωστικές θα πρέπει να έχουν καλή διαπερατότητα. Στην ανώτερη σύνθεση επικάλυψης, αποφύγετε τη χρήση υπερβολικής ποσότητας χρωστικών.
3. Προβλήματα με την ξηρή τριβή και την τριβή
Όταν τρίβετε την δερμάτινη επιφάνεια με ένα στεγνό πανί, το χρώμα της δερμάτινης επιφάνειας θα σκουπιστεί, υποδεικνύοντας ότι η αντοχή στην τριβή σε στεγνό δέρμα δεν είναι καλή. Κατά το περπάτημα, το παντελόνι συχνά τρίβεται στις φτέρνες των παπουτσιών, με αποτέλεσμα να σκουπίζεται η μεμβράνη επικάλυψης στην επιφάνεια των παπουτσιών και τα χρώματα του μπροστινού και του πίσω μέρους να είναι ασυνεπή. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό το φαινόμενο:
(1) Το στρώμα επικάλυψης είναι πολύ μαλακό. Η λύση είναι να χρησιμοποιήσετε όλο και πιο σκληρό παράγοντα επικάλυψης κατά την επικάλυψη από το κάτω στρώμα στο πάνω στρώμα.
(2) Η χρωστική ουσία δεν έχει προσκολληθεί πλήρως ή η πρόσφυση είναι πολύ κακή, επειδή η αναλογία της χρωστικής στην επίστρωση είναι πολύ μεγάλη. Η λύση είναι να αυξηθεί η αναλογία ρητίνης και να χρησιμοποιηθεί ένα διεισδυτικό.
(3) Οι πόροι στην επιφάνεια του δέρματος είναι πολύ ανοιχτοί και δεν αντέχουν στη φθορά. Η λύση είναι η εφαρμογή επεξεργασίας ξηρής πλήρωσης για την αύξηση της αντοχής του δέρματος στη φθορά και την ενίσχυση της στερέωσης του υγρού επίστρωσης.
4. Πρόβλημα ρωγμών δέρματος
Σε περιοχές με ξηρό και κρύο κλίμα, συχνά συναντάται ράγισμα του δέρματος. Μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά με την τεχνολογία επαναδιαβροχής (επαναδιαβροχή του δέρματος πριν από το τέντωμα του τελευταίου). Πλέον υπάρχει ειδικός εξοπλισμός επαναδιαβροχής.
Οι κύριες αιτίες που προκαλούν ρωγμές στο δέρμα είναι:
(1) Το στρώμα κόκκων του άνω μέρους του δέρματος είναι πολύ εύθραυστο. Ο λόγος είναι η ακατάλληλη εξουδετέρωση, με αποτέλεσμα την ανομοιόμορφη διείσδυση του παράγοντα επαναδέψης και την υπερβολική συγκόλληση του στρώματος κόκκων. Η λύση είναι ο επανασχεδιασμός της φόρμουλας για το υδάτινο πεδίο.
(2) Το πάνω μέρος του δέρματος είναι χαλαρό και κατώτερης ποιότητας. Η λύση είναι να γεμίσετε το χαλαρό δέρμα με στεγνό γέμισμα και να προσθέσετε λίγο λάδι στη ρητίνη πλήρωσης, έτσι ώστε το γεμισμένο δέρμα να μην είναι πολύ σκληρό για να αποφευχθεί το ράγισμα του πάνω μέρους κατά τη φθορά. Το δέρμα με την έντονη γέμιση δεν πρέπει να αφήνεται για πολύ ώρα και δεν πρέπει να τρίβεται υπερβολικά.
(3) Η βασική επίστρωση είναι πολύ σκληρή. Η ρητίνη βασικής επίστρωσης δεν έχει επιλεγεί σωστά ή η ποσότητα είναι ανεπαρκής. Η λύση είναι να αυξηθεί η αναλογία μαλακής ρητίνης στη σύνθεση της βασικής επίστρωσης.
5. Πρόβλημα ρωγμών
Όταν το δέρμα λυγίζει ή τεντώνεται δυνατά, το χρώμα μερικές φορές γίνεται πιο ανοιχτό, κάτι που συνήθως ονομάζεται αστιγματισμός. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το στρώμα επικάλυψης μπορεί να σπάσει, κάτι που συνήθως ονομάζεται ράγισμα. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα.
Οι κύριοι λόγοι είναι:
(1) Η ελαστικότητα του δέρματος είναι πολύ μεγάλη (η επιμήκυνση του άνω μέρους του δέρματος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από 30%), ενώ η επιμήκυνση της επίστρωσης είναι πολύ μικρή. Η λύση είναι να ρυθμιστεί ο τύπος έτσι ώστε η επιμήκυνση της επίστρωσης να είναι κοντά σε αυτήν του δέρματος.
(2) Η βασική επίστρωση είναι πολύ σκληρή και η τελική επίστρωση είναι πολύ σκληρή. Η λύση είναι να αυξηθεί η ποσότητα μαλακής ρητίνης, να αυξηθεί η ποσότητα του παράγοντα σχηματισμού φιλμ και να μειωθεί η ποσότητα σκληρής ρητίνης και χρωστικής πάστας.
(3) Το στρώμα επίστρωσης είναι πολύ λεπτό και το ανώτερο στρώμα του ελαιώδους βερνικιού ψεκάζεται πολύ έντονα, γεγονός που καταστρέφει το στρώμα επίστρωσης. Προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα της αντοχής της επίστρωσης στην υγρή τριβή, ορισμένα εργοστάσια ψεκάζουν υπερβολική ποσότητα ελαιώδους βερνικιού. Μετά την επίλυση του προβλήματος της αντοχής στην υγρή τριβή, προκαλείται το πρόβλημα της ρωγμής. Επομένως, πρέπει να δοθεί προσοχή στην ισορροπία της διαδικασίας.
6. Το πρόβλημα της αποβολής πολτού
Κατά τη χρήση του δέρματος στο πάνω μέρος του παπουτσιού, αυτό πρέπει να υποστεί πολύπλοκες περιβαλλοντικές αλλαγές. Εάν η επίστρωση δεν είναι σταθερά προσκολλημένη, η επίστρωση συχνά θα αποκολληθεί. Σε σοβαρές περιπτώσεις, θα εμφανιστεί αποκόλληση, στην οποία πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή. Οι κύριοι λόγοι είναι:
(1) Στην κάτω επίστρωση, η επιλεγμένη ρητίνη έχει ασθενή πρόσφυση. Η λύση είναι να αυξηθεί η αναλογία της συγκολλητικής ρητίνης στον τύπο της κάτω επίστρωσης. Η πρόσφυση της ρητίνης εξαρτάται από τις χημικές της ιδιότητες και το μέγεθος των διασκορπισμένων σωματιδίων του γαλακτώματος. Όταν προσδιορίζεται η χημική δομή της ρητίνης, η πρόσφυση είναι ισχυρότερη όταν τα σωματίδια του γαλακτώματος είναι λεπτότερα.
(2) Ανεπαρκής ποσότητα επίστρωσης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επίστρωσης, εάν η ποσότητα επίστρωσης είναι ανεπαρκής, η ρητίνη δεν μπορεί να διεισδύσει στην επιφάνεια του δέρματος σε σύντομο χρονικό διάστημα και δεν μπορεί να έρθει σε πλήρη επαφή με το δέρμα, με αποτέλεσμα η αντοχή της επίστρωσης να μειωθεί σημαντικά. Σε αυτή τη φάση, η διαδικασία θα πρέπει να ρυθμιστεί κατάλληλα για να εξασφαλιστεί επαρκής ποσότητα επίστρωσης. Η χρήση επίστρωσης με βούρτσα αντί για επίστρωση με ψεκασμό μπορεί να αυξήσει τον χρόνο διείσδυσης της ρητίνης και την περιοχή πρόσφυσης του παράγοντα επίστρωσης στο δέρμα.
(3) Η επίδραση της κατάστασης του δερμάτινου τεμαχίου στην αντοχή πρόσφυσης της επίστρωσης. Όταν η απορρόφηση νερού του δερμάτινου τεμαχίου είναι πολύ κακή ή υπάρχει λάδι και σκόνη στην επιφάνεια του δέρματος, η ρητίνη δεν μπορεί να διεισδύσει στην επιφάνεια του δέρματος όπως απαιτείται, επομένως η πρόσφυση είναι ανεπαρκής. Σε αυτή τη φάση, η επιφάνεια του δέρματος θα πρέπει να υποστεί κατάλληλη επεξεργασία για να αυξηθεί η απορρόφηση νερού, όπως με την εκτέλεση μιας διαδικασίας καθαρισμού επιφάνειας ή με την προσθήκη ενός παράγοντα ισοπέδωσης ή ενός διεισδυτικού στη σύνθεση.
(4) Στον τύπο της επικάλυψης, η αναλογία ρητίνης, προσθέτων και χρωστικών είναι ακατάλληλη. Η λύση είναι να ρυθμιστεί ο τύπος και η ποσότητα ρητίνης και προσθέτων και να μειωθεί η ποσότητα κεριού και πληρωτικού υλικού.
7. Προβλήματα αντοχής στη θερμότητα και την πίεση
Το πάνω μέρος του δέρματος που χρησιμοποιείται στην παραγωγή χυτευμένων και χυτευμένων υποδημάτων με έγχυση πρέπει να είναι ανθεκτικό στη θερμότητα και την πίεση. Γενικά, τα εργοστάσια υποδημάτων χρησιμοποιούν συχνά σιδέρωμα σε υψηλή θερμοκρασία για να εξομαλύνουν τις ρυτίδες στην επιφάνεια του δέρματος, με αποτέλεσμα ορισμένες χρωστικές ουσίες ή οργανικές επιστρώσεις στην επίστρωση να μαυρίζουν ή ακόμα και να γίνονται κολλώδεις και να πέφτουν.
Οι κύριοι λόγοι είναι:
(1) Η θερμοπλαστικότητα του τελικού υγρού είναι πολύ υψηλή. Η λύση είναι να ρυθμιστεί ο τύπος και να αυξηθεί η ποσότητα καζεΐνης.
(2) Έλλειψη λιπαντικότητας. Η λύση είναι να προσθέσετε ένα ελαφρώς πιο σκληρό κερί και ένα προϊόν με απαλή υφή για να βελτιώσετε τη λιπαντικότητα του δέρματος.
(3) Οι χρωστικές και οι οργανικές επικαλύψεις είναι ευαίσθητες στη θερμότητα. Η λύση είναι να επιλέξετε υλικά που είναι λιγότερο ευαίσθητα στη θερμότητα και δεν ξεθωριάζουν.
8. Πρόβλημα αντίστασης στο φως
Αφού εκτεθεί για ένα χρονικό διάστημα, η επιφάνεια του δέρματος γίνεται πιο σκούρα και πιο κίτρινη, καθιστώντας το άχρηστο. Οι λόγοι είναι:
(1) Ο αποχρωματισμός του δέρματος προκαλείται από τον αποχρωματισμό ελαίων, φυτικών τανινών ή συνθετικών τανινών. Η αντοχή στο φως του ανοιχτόχρωμου δέρματος είναι ένας πολύ σημαντικός δείκτης και θα πρέπει να επιλέγονται έλαια και τανίνες με καλή αντοχή στο φως.
(2) Αποχρωματισμός της επίστρωσης. Η λύση είναι ότι για τα άνω δέρματα με υψηλές απαιτήσεις αντοχής στο φως, μην χρησιμοποιείτε ρητίνη βουταδιενίου, αρωματική ρητίνη πολυουρεθάνης και βερνίκι νιτροκυτταρίνης, αλλά χρησιμοποιήστε ρητίνες, χρωστικές ουσίες, νερό βαφής και βερνίκι με καλύτερη αντοχή στο φως.
9. Πρόβλημα αντοχής στο κρύο (αντοχή στις καιρικές συνθήκες)
Η χαμηλή αντοχή στο κρύο αντικατοπτρίζεται κυρίως στο σπάσιμο της επίστρωσης όταν το δέρμα εκτίθεται σε χαμηλή θερμοκρασία. Οι κύριοι λόγοι είναι:
(1) Σε χαμηλές θερμοκρασίες, η επικάλυψη δεν είναι μαλακή. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ρητίνες με καλύτερη αντοχή στο κρύο, όπως η πολυουρεθάνη και το βουταδιένιο, και θα πρέπει να μειώνεται η ποσότητα υλικών που σχηματίζουν φιλμ με χαμηλή αντοχή στο κρύο, όπως η ακρυλική ρητίνη και η καζεΐνη.
(2) Η αναλογία ρητίνης στη σύνθεση της επικάλυψης είναι πολύ χαμηλή. Η λύση είναι η αύξηση της ποσότητας ρητίνης.
(3) Η αντοχή του άνω βερνικιού στο κρύο είναι χαμηλή. Ειδικό βερνίκι ή βερνίκι β μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της αντοχής του δέρματος στο κρύο, ενώ το βερνίκι νιτροκυτταρίνης έχει χαμηλή αντοχή στο κρύο.
Είναι πολύ δύσκολο να διατυπωθούν δείκτες φυσικής απόδοσης για το δέρμα στο πάνω μέρος και δεν είναι ρεαλιστικό να απαιτείται από τα εργοστάσια υποδημάτων να αγοράζουν πλήρως σύμφωνα με τους φυσικούς και χημικούς δείκτες που διατυπώνονται από το κράτος ή τις επιχειρήσεις. Τα εργοστάσια υποδημάτων γενικά επιθεωρούν το δέρμα σύμφωνα με μη τυποποιημένες μεθόδους, επομένως η παραγωγή του δέρματος στο πάνω μέρος δεν μπορεί να απομονωθεί. Είναι απαραίτητο να υπάρχει καλύτερη κατανόηση των βασικών απαιτήσεων της διαδικασίας κατασκευής και χρήσης υποδημάτων, προκειμένου να διεξάγεται επιστημονικός έλεγχος κατά την επεξεργασία.
Ώρα δημοσίευσης: 11 Μαΐου 2024
